Eindelijk was het dan zover, de datum die rood omcirkeld was in menig agenda:
13 april 2018, het begin van het TVA TRAININGSWEEKEND.
’s Middags uit het werk de tassen ingepakt (een hoeveelheid kleren alsof je voor twee weken weggaat i.p.v. twee dagen) en om drie uur richting Oldebroek gereden. Een prachtige locatie in de bossen, daar kunnen we ons vast wel een weekend vermaken. Voor de vrijdag was het programma nog redelijk rustig, alleen een looptraining van anderhalf uur en dan de avond vrij, makkie toch? Wat er niet bij vermeld stond was dat het een looptraining op een echte motorcrossbaan was: dus met heel veel grote en kleine zanderige heuvels en op elke heuvel (en dat waren er veel) een krachtoefening. Iets minder een makkie dus, maar (achteraf gezien) wel heel erg leuk. De avond werd traditiegetrouw gevuld met tv kijken voor de ene helft van de groep en spelletjes doen voor de andere helft, en rond twaalven gingen de meesten naar bed. Dat wil niet zeggen dat het stil werd, maar dat hoort er nu eenmaal bij.
Zaterdagmorgen na het ontbijt was het tijd voor de eerste fietstocht waarbij de groep werd verdeeld in de snellen en de minder snellen. De afstand en het tempo werden natuurlijk ook aangepast, want verschil moet er zijn. Iedereen weer op tijd terug voor het eten en klaarmaken voor het zwemmen, want we moesten weer anderhalf uur actief worden. Een redelijke gewone zwemtraining met een twist, want achterwaartse borstcrawl had ik nog nooit van gehoord, laat staan gedaan. Zoals het hoort werd de training natuurlijk afgesloten met een aantal wedstrijden en estafettes waarbij hier en daar ook enigszins tactisch (vals) werd gespeeld. Na het thuiskomen eventjes pauze en daarna klaar maken voor een rustig duurloopje. Nu verschillen de trainer en ik duidelijk van mening als het gaat om wat rustig is, want op tempo door het bos hollen en rekening houden met keien, kuilen, boomwortels, stronken, gevallen en laaghangende takken en vooral heuveltjes vind ik niet rustig, maar ja, de trainer is de baas. Het was dus een rustige duurloop 
?!
Daarna weer eten gevolgd door een heel creatief door Astrid verzonnen triathlonspel met waardige winnaars . Toen weer serieus aan het spelen, een revanche van vrijdagavond. Het was ook heel leerzaam, want als de aanwijzing (bij 30 seconds) is : je hebt het noorden, het oosten, het zuiden en dan komt….? en als antwoord wordt “de 4 jaargetijden” gegeven, daar was je vast zelf nooit opgekomen!
Iets vroeger dan gisteren naar bed en wat een verrassing: het was veel eerder rustig dan vrijdag.
Zondag weer om zeven uur op en ontbijten, hopen dat de regen op tijd stopt en om 9 uur op de fiets voor een tocht van een uur of vier. Het werd wel een tocht met hindernissen, want groep één had vier lekke banden en groep twee had er drie stuks, maar wel weer resp. 110 en 87 kilometer gereden, dus netjes gedaan! Daarna gingen enkele bikkels nog een klein stukje lopen want dat “moest” van het schema, gevolgd door voor de laatste keer met z’n allen eten en tot slot iedereen aan het opruimen. Vele handen maken licht werk, want om half vier was de accommodatie aan kant en gingen we richting huis.
Het was wat mij betreft een heel erg sportief, gezellig en geslaagd weekend met heel veel dank aan en complimenten voor onze organisatoren,
